- Jammer dat het na 129 afleveringen is gelopen, als bewoner van het dorp was ik er redelijk aan gewend iedere dag met een Iepen Doarp te beginnen. Het was zeer leuk zo van bekenden en onbekenden wat te horen. En dan soms te moeten raden wie het was –
- Dank voor al die inkijkjes in al die huizen- ik heb er maandenlang van genoten. Op een gegeven moment dacht ik dat we alle thema's wel zo'n beetje hadden gehad, maar iedere keer was ik weer verrast hoe veelzijdig de verhalen waren en hoe verschillend de mensen. De Friese taal werd deze maanden ook iets wat de dagen een beetje kleurde- gaandeweg ging ik steeds meer woorden herkennen, maar verstaan ging echt niet. Ik heb bewondering voor jullie vasthoudendheid, jullie mooie keuzes, jullie prachtige interviews, de foto's, kortom, voor het hele project. Dank daarvoor, ik mis dat dagelijkse shotje Iepen Doar(p). -
- We hebben genoten van al die zo verschillende verhalen van evenzo verschillende mensen! We wonen nog geen twee jaar in Veenwouden, dichtbij Feanwâldsterwâl. Maar een van ons is hier opgegroeid en heeft met de kinderen van de Wal, destijds De alde skoalle uit 1909 aan de Zwette bezocht. Kortom hier liggen heel veel fijne herinneringen.... Wat ons wel opviel is dat ook in Feanwaldsterwal de tijd niet is blijven stilstaan. Dit bleek alleen al uit de verhalen in het Nederlands. Destijds was er bijna niemand die die taal sprak op de Wal.....Maar dat doet niets af aan de betekenis van zo n tijdsdocument. Fijn dat het bewaard wordt. Met de jaren wordt het alleen maar kostbaarder! -
- Hier in het Westen heb ik ook veel plezier beleefd aan de verhalen uit dit kleine Friese dorp en de mensen zullen er zelf ook blij mee zijn lijkt mij zo. Het was voor mij erg leuk om op deze manier iedere dag de Friese taal te horen.Alleen had ik de vertellers wel eens in het “echt” willen zien op de filmpjes. -
- Graag wil ik jullie laten weten met grote interesse en zeer geboeid de verhalenreeks gevolgd te hebben. Ik had in de VPRO gids erover gelezen en heb me daarop aangemeld voor de dagelijkse post. Een prachtig moment van rust in de ochtend om even het nieuwe verhaal te beluisteren, onder een kop koffie. Jullie zijn er fantastisch in geslaagd om Feanwaldsterwal tot leven te brengen in geluid en beeld. En tevens heel herkenbaar. Ook vanuit de verbindingen die wij hier in Nijmegen in onze wijk proberen te leggen. Zelf ben ik er erg door geinspireerd en broed op een mogelijkheid om dit op kleinere schaal en minder professioneel ook in de eigen woonomgeving
Te realiseren. Bedankt daarvoor! -
Wat vond ik dit een geweldig idee. In Warns hebben we iets soortgelijks gedaan in boekvorm. Ik heb genoten van de verhalen, maar ook van het besef dat iedereen een uniek verhaal te vertellen heeft, ongeacht leeftijd of afkomst. Op deze manier zou je ook een sportclub of vereniging kunnen portretteren. Al met al vond ik het heel interessant om een totaal vreemd dorp van zo nabij mee te maken.
- Iedere dag gebeurde er wel iets: verbazing, verwondering, interesse, nieuwsgierigheid, ontroering. Met grote interesse hebben wij het project gevolgd. Een ode aan de alledaagsheid werd het genoemd. Alledaagsheid zou je gewoon kunnen noemen. En gewoon is niet bijzonder. Juist daarin zit naar mijn idee de sleutel van het succes van dit project. De vormgevers zijn erin geslaagd om de verhalen en beelden ergens boven uit te tillen en bijzonder te maken. De portretten die we hoorden en in verstild beeld zagen, lieten een dorp zien waar de geschiedenis een belangrijke rol speelt. Een dorp waar ruimte is om jezelf te kunnen zijn. Ook wij hebben dat ervaren in al die jaren dat we er woonden. Er is een ogenschijnlijk vanzelfsprekende samenhang, er is zorg voor elkaar. Een dorp dat door het project een gezicht heeft gekregen dat we nog niet eerder zagen. De vorm gaf ruimte om bij ieder portret een eigen gevoel te laten ontstaan. Het is jammer dat ons ochtendritueel gaat stoppen. Iedere dag even stil staan bij het leven van anderen in een kleine gemeenschap geeft inzicht in de samenhang van ons bestaan. Een aspect waar we in de wereld van nu gemakkelijk aan voorbij kunnen gaan. Het zou voor mij met deze makers en in deze vorm nog wel even door mogen gaan. -
- Vandaag was het dan zover, de uitzending. Wat zouden ze er van gemaakt
hebben? De wetenschap dat we aan de beurt waren werkt toch wel wat
bloeddrukverhogend. Het is mooi geworden, een lief stukje. De lol die we bij de opnamen hadden spat er van af. De foto past ook mooi bij het item. We zijn bijzonder tevreden over het geheel en over de wijze waarop het tot stand gekomen is, hartelijk dank hiervoor aan allen die hier aan hebben meegewerkt. -
- Heel graag wil ik vertellen dat ik enorm enthousiast ben over jullie project.
Ik ben geboren in Ternaard bij Dokkum en heb ook nog in een dorpje bij Harlingen gewoond; in totaal 14 jaar. Ik merk dat ik me heel verwand en vertrouwd voel met de Friese verhalen en de liefde die ik er vaak in voel. Enorm bedankt! Hartelijke groet uit Alkmaar .
Ik ben heel blij met dit project. In de 60er en 70er jaren ben op de Zuiderweg opgegroeid. Weggegaan op mijn 18e vanwege de sociale controle en ik wilde de 'wijde wereld' in. Altijd heb ik wel de rust en de ruimte van wonen in Friesland gemist. Door de verhalen kom ik weer terug in die sfeer van vroeger, en ik ga mezelf daardoor beter begrijpen. Een deel zit nog steeds in mij. Dank daarvoor.